Ralph is solo!

Nu eerst maar een klein updateje over wat we hier de laatste 2 weken hebben uitgespookt! Beginnend met de solo van Ralph, die hij alweer twee weken geleden gevlogen heeft. Half zes in de morgen koos hij voor het eerst in zijn eentje het luchtruim. Na een aantal rondjes gevlogen te hebben kwam hij happy maar bezweet het vliegtuig uit. “Wat was dat warm zeg. Ik had pas door dat mijn ventilator uit stond na mijn eerste landing!” Gelukkig is het vervolgens gebruikelijk dat je met uniform en al in het zwembad wordt gegooid wat voor de zonodige koeling zorgt. Heel cool was dat Bing en Wouter (twee oud klasgenoten van Ralph) de eerste solo live hebben mogen aanschouwen. Zij zouden namelijk twee dagen langskomen die precies op de dag van zijn eerste solo viel. Na twee dagen vertrokken ze in hun rode mustang voor een mooie roadtrip richting Las Vegas, Los Angeles en San Francisco.










Helaas is het hier nog steeds regelmatig 43 graden. Dit betekend meteen dat al het vliegverkeer stil gelegd wordt. Zo ook op vrijdag, twee weken geleden. Omdat we dat weekend alle drie vrij waren besloten we meteen onze spullen te pakken en de auto in te springen. Nu je er toch bent, moet je hem toch even gezien hebben. De Grand Canyon is ongeveer 5 uur rijden maar echt heel erg gaaf om te zien. Eerst twee uurtjes gereden te hebben, hebben we de dag afgesloten met pizza en een lekker koud Coronaatje in een armoedig motel. De volgende ochtend wilde we om 5 uur opstaan om getuigen te zijn van een zonsopkomst in de canyon.


Helaas werden we om 7 uur pas wakker waardoor dat aan onze neuzen voorbij ging. Na nog eens 2,5 uur rijden kwamen we aan in de welbekende kloof. Daar hebben we eerst een aantal uren rongekeken en foto’s gemaakt. Eigenlijk wilde we een horseride maken richting de bodem van de canyon. Dit bleek echter zo populair te zijn dat je een jaar van te voren moet reserveren. In plaats van ter paard zijn we ter voet afgedaald. Dit in groot ongenoegen van Herbert, die volgens zichzelf nog nooit zo’n lange wandeling heeft gemaakt. De Amerikanen die zich een weg omhoog probeerde te vinden kwamen ons al tegemoet. Dit voorspelde niet veel goeds... Met de uitgeputte amerikanen in ons achterhoofd, besloten we na een uur gelopen te hebben een 18-ty te maken om de hitte te ontvluchten. Vreemd was dat we na 40 minuten klimmen, topfit het hoogste punt bereikte.. Dit inclusief Herbert;) Na een lange dag foto’s maken en hiken, terug de auto in terug naar the springs in Mesa! Want zondag moest weer hard geleerd worden door de jongens. Na een week met weer mooie vluchten en weer veel genieten...............zijn we weer een week verder!








Nadat de eerste Solo gevlogen is volgen er uiteraard meer. Zo ook deze week. Zondag morgen om 3 uur ging de wekker. Overigens niet voor Stef en Herbert, die er toen net in kropen na een zwaar avondje stappen. Samen met een klasgenoot zijn we onder het genot van een lekkere bak koffie naar school gereden. Leuk was dat we allebei dezelfde vlucht vlogen. Dit hield in dat we in totaal 3 uur weg zouden zijn. Gelukkig hadden we beide een vliegtuig die de rest van de dag niet meer gebruikt zou worden. Om van deze gelegenheid gebruik te maken zijn we na take-off meteen naar Gateway gevlogen. Gateway is een vliegveld ongeveer net zo groot als het vliegveld van Rotterdam. Alleen dan een stuk drukker en met drie banen naast elkaar. Daar hebben we zoals dat heet circuitjes gevlogen. Je vliegt dan constant een rechthoekig patroon en maakt elk rondje een landing. Een nog laag staand zonnetje en ongelofelijk stabiele lucht maakte deze vlucht eentje die ik nooit meer zal vergeten. Na 8 circuitjes gevlogen te hebben zijn we toch maar even geland voor een korte break. Na geland te zijn wordt je vriendelijk binnengeloodst door een marshaller met de welbekende handgebaren van tv. Grappig is overigens dat je je kleine vliegtuigje gewoon tussen de F18’s en andere grote luchtvaart parkeert. Na even tv gekeken te hebben in de pilot’s lounge en een lekker ontbijtje genuttigd te hebben in de ochtend zon zijn we weer in onze kisten gesprongen en terug gevlogen naar de thuis basis.






Ps. Als je op de foto's klikt kun je ze beeldvullend zien!